Woensdag 8 augustus 2018

Ergens in april zaten een oma en haar kleindochter gezellig bij ons te lunchen, eigenlijk niets bijzonders zou je kunnen zeggen 😉.

Zeg Bovenmeester, dit is mijn kleindochter van 17 zij woont in Hoofddorp maar komt de hele maand juli bij mij logeren en zou dan best wel hier willen komen werken. Kan dat? Zo oma, dat is een heleboel info in 1 zin maar uiteraard zie ik hier een win/win situatie voor ons allebei dus wat mij betreft hebben we een deal!

Vandaag is de laatste dag van Kirsten haar korte dienstverband bij ons. De eerste week was nog wat onwennig maar na die eerste week ging het super. Een maand werd 5 weken en aan die 5 weken werd met alle plezier nog een halve week geplakt. Eigenlijk wil ze hier gewoon niet meer weg 😉. Toen ze hier kwam liep ze het liefst met ‘maar’ 2 bordjes, maar dat werden er al snel minimaal 3. Haar favo personeelslunch werd hier een broodje met carpaccio want die is ‘kapot lekker’ en toen ik haar vanmiddag vroeg om de 3 bordjes met carpaccio naar een tafel te brengen kwam ze met een brede grijns aanlopen voor een geposeerde foto voor hier op FB. Toen ik zei dat het niet voor een gast was maar voor haarzelf als laatste avondmaal werd de grijns een blik vol verbazing en eenmaal aan tafel duurde het minimaal een kwartier voordat ze eindelijk een hap durfde te nemen. Is het echt voor mij?

Kirsten, wij hebben met z’n allen genoten van jou, je glimlach en je directheid en hoop dat je heel af en toe ‘daar in het Westen’ nog eens met een glimlach aan ons ‘daar in het Oosten’ terug zult denken.
Wat zeg je? Wil je volgend jaar misschien weer komen? Daar moet ik eventjes over nadenken, nee hoor GRAAG!

Meer nieuws!